طبقه بندی فلز سیلیکون

فلز سیلیکون معمولاً بر اساس محتوای آهن، آلومینیوم و کلسیم، سه ناخالصی اصلی موجود در ترکیب فلز سیلیکون، طبقه‌بندی می‌شود.با توجه به محتوای آهن، آلومینیوم و کلسیم در فلز سیلیکون، فلز سیلیکون را می توان به 553، 441، 411، 421، 3303، 3305، 2202، 2502، 1501، 1101 و سایر گریدهای مختلف تقسیم کرد.

در صنعت، فلز سیلیکون معمولاً با کاهش دی اکسید سیلیکون از کربن در یک کوره الکتریکی ساخته می شود.معادله واکنش شیمیایی: SiO2 + 2C → Si + 2CO به طوری که خلوص سیلیکون 97~98٪ است، به نام فلز سیلیکون.پس از ذوب، تبلور مجدد، ناخالصی های حذف شده با اسید، خلوص 99.7 تا 99.8٪ فلز سیلیکون به دست آمد.

فلز سیلیکون عمدتاً از سیلیکون تشکیل شده است و بنابراین خواصی مشابه سیلیکون دارد.دو آلوتروپ سیلیکون آمورف و سیلیکون کریستالی وجود دارد.سیلیکون آمورف یک پودر خاکستری مایل به سیاه است که در واقع یک میکروکریستال است.سیلیکون کریستالی دارای ساختار کریستالی و خواص نیمه هادی الماس، نقطه ذوب 1410 ℃، نقطه جوش 2355 ℃، چگالی 2.32 ~ 2.34 g/cm 3، سختی Mohs 7، شکننده است.سیلیسی شدن آمورف دارای خواص شیمیایی فعال است و می تواند به شدت در اکسیژن بسوزد.این می تواند با غیر فلزات مانند هالوژن، نیتروژن و کربن در دمای بالا واکنش دهد و همچنین می تواند با فلزاتی مانند منیزیم، کلسیم و آهن واکنش داده و سیلیسید تولید کند.سیلیکون آمورف تقریباً در تمام اسیدهای معدنی و آلی از جمله اسید هیدروفلوئوریک نامحلول است، اما در مخلوط اسید نیتریک و اسید هیدروفلوئوریک محلول است.محلول غلیظ هیدروکسید سدیم می تواند سیلیکون آمورف را حل کرده و گاز هیدروژن آزاد کند.سیلیکون کریستالی نسبتاً غیر فعال است و حتی در دماهای بالا با اکسیژن تبخیر نمی شود.در هر نوع اسید معدنی و آلی نامحلول است، اما در مخلوطی از اسید نیتریک و اسید هیدروفلوئوریک و در محلول های غلیظ هیدروکسید سدیم محلول است.